Kredyt oznacza stosunek ekonomiczny polegający na odstąpieniu przez jedną ze stron na rzecz drugiej strony określonej wartości w pieniądzu lub w towarach, pod warunkiem zwrotu w oznaczonym terminie ekwiwalentu tej wartości, zazwyczaj łącznie z wynagrodzeniem w postaci procentu. Strona odstępująca określoną wartość to kredytodawca (pożyczkodawca), czyli wierzyciel, otrzymujący zaś tę wartość – to kredytobiorca (pożyczkobiorca), nazywany również dłużnikiem. Termin kredyt wywodzi się z łacińskiego credere, co oznacza wierzyć, i creditum – rzecz powierzona. Kredyt powstał i rozwinął się w wyniku wymiany towarów oraz stosunków towarowo-pieniężnych, kiedy to dochodziło do oddzielenia w czasie dostawy towarów od zapłaty należności za towar.
Kredyt może spełniać różnorakie funkcje. Wśród nich można wymienić funkcję emisyjną, zwaną również płatniczą, która oznacza, że kredyt bankowy jest instrumentem emisji pieniądza odpowiednio do wzrostu zapotrzebowania na pieniądz, wynikającego ze wzrostu produkcji towarów i usług, obrotu towarowego oraz dochodów. Wprowadzanie wyemitowanego pieniądza do obiegu odbywa się prawie wyłącznie poprzez udzielanie kredytów bankowych podmiotom gospodarczym i osobom fizycznym.
Funkcja rozdzielcza kredytu wynika z rozbieżności w czasie między przychodami a wydatkami jednostek gospodarczych oraz ludności. Kredyt spełniając tę funkcję niweluje wspomniane rozbieżności i przemieszcza nagromadzone czasowo zasoby pieniężne podmiotów gospodarczych i oszczędności ludności do jednostek, wyrażających zapotrzebowanie na środki pieniężne.
Funkcja dochodowa polega na tym, że kredyt służy do tworzenia dodatkowych dochodów, zwiększając siłę nabywczą po stronie kredytobiorcy. To dodatkowe tworzenie dochodów powiększa popyt produkcyjny i konsumpcyjny, gdyż umożliwia nabycie dóbr i usług jednostkom nie dysponującym obecnie własnymi środkami.
Funkcja motywacyjna kredytu może być wykorzystana przez kredytodawcę do poprawy procesów gospodarczych w jednostce zaciągającej kredyt, jeżeli udzielenie kredytu uzależnione jest od osiągnięcia określonej kondycji ekonomicznej kredytobiorcy. W restrukturyzacji gospodarki funkcja motywacyjna kredytu przejawia się na przykład w udzielaniu na korzystnych warunkach kredytów na tworzenie własnego warsztatu pracy dla osób, które utraciły pracę w dotychczasowym miejscu pracy, lub w kierowaniu preferencyjnych kredytów na rozwój małej przedsiębiorczości.
Leave a reply