Inkaso dokumentowe nie gwarantuje jednak eksporterowi zapłaty w spodziewanym terminie, gdyż importer może zwlekać z wykupem dokumentów towarowych, ani nie zabezpiecza w pełni, że eksporter w ogóle zapłatę otrzyma, ponieważ importer może nie odebrać towaru. Inkaso zapewnia jedynie, że importer nie może odebrać towaru, zanim nie wykupi dokumentów towarowych. Jeżeli importer nie wykupi dokumentów, eksporter musi szukać innych kupców na przesłany towar.
Formą zabezpieczającą eksporterowi terminową zapłatę, jeżeli wyśle on towar i wypełni wszystkie inne warunki wynikające z kontraktu (przesłanie dokumentów), jest akredytywa dokumentowa. Akredytywa dokumentowa jest pisemnym i autonomicznym zobowiązaniem banku do wypłacenia określonej kwoty w zamian za złożenie przez eksportera ustalonych w akredytywie dokumentów towarowych. Gwarantem zapłaty jest tu więc bank importera. W tej formie regulowania należności występują zazwyczaj również cztery osoby, podobnie jak w inkasie. W niektórych wypadkach, jeżeli rezygnuje się z banku pośredniczącego, występują tylko trzy osoby, kiedy zaś bank otwierający akredytywę nie ma w kraju eksportera swego korespondenta, posługuje się bankiem swego kraju, który ma takiego korespondenta w danym kraju, i wtedy występuje pięć osób.
Uproszczony przebieg czynności oraz ich kolejność w akredytywie dokumentowej przedstawia rys. 8. Ze względu na stopień gwarancji realizacji akredytywy rozróżnia się akredytywę odwołalną (ang. revocable) i akredytywę nieodwołalną (ang. irrevocable). Akredytywa odwołalna może być w każdej chwili zmieniona lub anulowana, akredytywa nieodwołalna natomiast nie może być bez zgody wszystkich występujących stron zmieniona ani anulowana przed upływem terminu jej ważności. Widać z tego, że jedynie akredytywa nieodwołalna zabezpiecza dostatecznie interesy eksportera.
Leave a reply