Oprocentowanie kredytów jest zawsze znacznym obciążeniem dla jednostki gospodarczej korzystającej z kredytu. Dlatego istotną sprawą jest porównanie osiąganych z działalności gospodarczej efektów, uzyskanych dzięki jej finansowaniu kredytem, z kosztami uzyskania kredytu, w których najważniejszą pozycję zajmuje oprocentowanie. Oprocentowanie kredytu w ofertach kredytowych określane jest w stosunku rocznym i nieraz dodaje się skrót p.a. (łac. pro anno – rocznie, w stosunku rocznym). Obok oprocentowania kredytu w skład kosztów jego uzyskania wchodzą różnego rodzaju opłaty manipulacyjne i prowizje. W obliczaniu rzeczywistego obciążenia działalności gospodarczej kosztami kredytu należy brać pod uwagę nie tylko nominalną wysokość oprocentowania i opłat dodatkowych, ale również terminy, w jakich ma następować spłata kredytu w całości lub w ratach. Sposób uwzględniania kosztów kredytu, a zwłaszcza oprocentowania, w rachunku ekonomicznym ilustrują dalej podane przykłady.
Przedsiębiorstwo przemysłowe ma możliwość zwiększenia swojej sprzedaży o 1000 szt. wyrobów miesięcznie. Warunkiem uruchomienia dodatkowej produkcji jest zakup urządzenia pomocniczego oraz wzrost zapasów materiałów i produktów w toku o łącznej wartości 30 tys. zł. Przedsiębiorstwo będzie mogło zaangażować na to własne środki dopiero za pół roku, ma jednak możliwość uzyskania kredytu bankowego oprocentowanego w wysokości 42% p.a., zwrotnego w całości po 6 miesiącach. Prowizja bankowa łącznie z kosztami manipulacyjnymi wynosi 600 zł. Czysty zysk na sprzedaży jednostki wyrobu 0,95 zł.
Należy przeprowadzić rachunek ekonomiczny i ustalić, czy przedsiębiorstwo powinno powiększyć produkcję już od przyszłego miesiąca i pokryć nakłady z tym związane kredytem, czy też zwiększyć produkcję dopiero po 6 miesiącach, finansując wydatki własnym funduszem.
Leave a reply