Pojęciem kapitału, w znaczeniu tu stosowanym, określa się źródła finansowego pochodzenia majątku podmiotów gospodarczych, a więc majątku trwałego i obrotowego omówionego w poprzednim rozdziale. Kapitał jest zatem odpowiednikiem pieniężnym majątku danej jednostki organizacyjnej. W naszej gospodarce istnieją różne formy organizacyjne kapitału, związane głównie z rodzajem podmiotów gospodarczych w niej funkcjonujących. Podstawę wyodrębnienia form kapitału stanowi typ organizacji podmiotu gospodarczego, np. firma jednoosobowa, spółka prawa handlowego, przedsiębiorstwo państwowe itp., oraz kryterium własności. W stosunku do przedsiębiorstw państwowych i spółdzielni utrzymała się jeszcze nazwa funduszy dla oznaczenia kapitału funkcjonującego w tych jednostkach.
Do podstawowych form kapitału w przedsiębiorstwie państwowym należy fundusz założycielski i fundusz przedsiębiorstwa. Fundusz założycielski pochodzi z wyposażenia przedsiębiorstwa w określony kapitał przez państwo i stanowi wyodrębniony z mienia ogólnonarodowego kapitałowy udział skarbu państwa w działalności przedsiębiorstwa. Wielkość funduszu założycielskiego podlega wpisowi do rejestru przedsiębiorstw państwowych. W zamian za wyposażenie przedsiębiorstwa państwowego w tę część kapitału musi ono wpłacać do skarbu państwa ustaloną przepisami część osiąganego zysku.
Fundusz przedsiębiorstwa to kapitał tworzony i zwiększany w wyniku działalności gospodarczej samego przedsiębiorstwa, czyli dorobek indywidualny przedsiębiorstwa. Jest on wyrazem kapitału własnego przedsiębiorstwa zaangażowanego w działalność gospodarczą. Podstawowym źródłem wzrostu funduszu przedsiębiorstwa, a zatem jego możliwości rozwojowych, jest zysk powstający po wywiązaniu się przedsiębiorstwa z wpłat na rzecz skarbu państwa.
Leave a reply