Zostały określone trzy poziomy stawki podatku od towarów i usług: 22%, 7% i 0% (stawka zerowa). Stawka w wysokości 22% jest stawką podstawową stosowaną w odniesieniu do zdecydowanej większości towarów i usług. Stawka preferencyjna w wysokości 7% obejmuje maszyny i urządzenia dla rolnictwa i leśnictwa, niektóre towary związane z ochroną zdrowia, większość wyrobów przemysłu spożywczego, artykuły dla dzieci, węgiel, energię elektryczną, niektóre materiały dla budownictwa, z usług zaś: usługi przewozowe, z zakresu łączności i niektóre z zakresu turystyki oraz wypoczynku i inne. Stawka zerowa została wprowadzona głównie na potrzeby eksportu. Oznacza to nie tylko, że towary w ostatniej fazie sprzedaży za granicę nie są obciążone podatkiem, lecz również to, że bezpośredni eksporter otrzymuje zwrot podatków zapłaconych wcześniej, we wszystkich fazach produkcji i obrotu poprzedzających eksport towaru. Jest to zastosowanie przyjętej w stosunkach międzynarodowych zasady, że podatki pośrednie powinny obciążać jedynie konsumpcję społeczności danego kraju, a towary obciążone tym podatkiem opuszczające granicę powinny być z tego podatku uwolnione.
Od ogólnie określonych zasad ustalania stawek podatkowych mogą być wyjątki. Na przykład osobliwym i niezwykłym sposobem poboru podatku jest postanowienie o zastosowaniu wzrastającej z każdym rokiem stawki podatku VAT dla niektórych leków i artykułów związanych z ochroną zdrowia (np. testy diagnostyczne). Przewiduje się bowiem, że stawka na te towary, wynosząca 0 w 1997 r., będzie w następnych latach stopniowo wzrastać, aż do osiągnięcia 7% (np. w 1998 r. – 2%, w 1999 r. – 4% i w 2000 r. – 7%).
Leave a reply