Przewidywane zaangażowanie środków niezbędnych dla realizacji zadań jednostki gospodarczej znajduje swe odzwierciedlenie w planowaniu zaopatrzenia materiałowego oraz w planowaniu zatrudnienia i płac.
Planowanie zaopatrzenia materiałowego powinno umożliwić niezakłócony przebieg działalności gospodarczej przez określenie ilości i źródeł dopływu surowców i materiałów oraz ustalenie wysokości i sposobów utrzymywania ich zapasów. W ramach planowania zaopatrzenia materiałowego określa się planowane na dany okres zużycie, zapasy oraz zapotrzebowanie na surowce i materiały. W planie zaopatrzenia powinny być określone ilościowo tylko najważniejsze dla działalności przedsiębiorstwa materiały, a więc materiały podstawowe, zużywane w dużych ilościach, lub te, których zakup wymaga specjalnej procedury, np. izotopy promieniotwórcze znajdujące zastosowanie w różnych gałęziach przemysłu, narkotyki w przemyśle farmaceutycznym i inne. Pozwoli to na odpowiednio wczesne wyszukanie najlepszych źródeł zakupu i uwzględnienie terminów dostaw. Pozostałe materiały, które można w każdej chwili nabyć u producenta lub z handlu hurtowego, nie muszą być asortymentowo ujęte w planie. Wystarczy, że przez plan zaopatrzenia zostanie wyznaczona i zapewniona odpowiednia kwota na ich zakup.
Planowane zużycie materiałów ustala się na podstawie planowanych zadań do wykonania oraz zużycia jednostkowego (norma zużycia) określającego ilość materiału potrzebną do wykonania jednostki wyrobu lub określonej usługi. W zależności od rodzaju zużywanego materiału i rodzaju zadań stosuje się różne sposoby planowania zużycia materiałów. Podstawą zużycia jednostkowego przyjętego w planie może być zużycie w roku poprzednim skorygowane do warunków okresu planowego.
Leave a reply