Naprawa bieżąca obejmuje stosunkowo niewielki zakres prac i polega na wymianie lub reperacji nielicznych, najczęściej zużywających się części i elementów maszyn. Naprawa średnia obejmuje wymianę poważniejszych elementów i części maszyn. Naprawiany obiekt jest na pewien okres wycofany z ruchu.
czytaj dalej
Clearing wielostronny różni się od clearingu dwustronnego głównie sposobem wyrównywania sald. Podstawą wprowadzenia clearingu wielostronnego, zwanego również clearingiem multilateralnym, jest zawarcie przez państwa w nim uczestniczące odpowiedniej umowy międzynarodowej i powołanie międzynarodowej instytucji rozrachunkowej, którą zazwyczaj jest bank. Do tej instytucji rozrachunkowej, nazywanej agentem, wszystkie kraje objęte umową zgłaszają w określonych okresach salda należności osiągnięte za dany okres z każdym partnerem we wzajemnej wymianie. Instytucja rozrachunkowa dokonuje rozliczeń wielu sald należności i zobowiązań dwustronnych każdego kraju, przeprowadza ich kompensatę przez wzajemne potrącanie należności i zobowiązań oraz ustala jedno saldo dla każdego kraju w stosunku do instytucji rozrachunkowej. Z wielu sald brutto powstaje więc w stosunku do poszczególnego kraju saldo netto, które może stanowić zobowiązanie danego kraju w odniesieniu do agenta wymagające uregulowania lub należność przekazywaną przez agenta danemu partnerowi. Warunkiem clearingu wielostronnego jest przeliczanie sald dwustronnych wyrażonych w różnych walutach na jedną walutę określoną w umowie.
czytaj dalej
W Polsce od 1990 r., stosuje się wewnętrzną wymienialność złotego, a kurs był początkowo ustalony w stosunku do dolara USA. W 1991 r., wprowadzono zmiany w sposobie ustalania poziomu kursu złotego i jego relację do dolara zastąpiono relacją do koszyka walut, czyli zestawu określonych ilości wybranych walut. Udział wybranych walut w koszyku wynosi: 45% – dolar USA, 35% – marka niemiecka, 10% – funt szterling, 5% – frank francuski i 5% – frank szwajcarski.
czytaj dalej
