Ar – roczny odpis amortyzacyjny,

Wp – wartość początkowa środka trwałego,

S0 – roczna stawka amortyzacyjna w procentach.

Przykłady rocznych stawek amortyzacyjnych cz. II

Jeżeli w fabryce włókienniczej zainstalowany jest kocioł parowy o określonej wydajności i wartości początkowej 18 000 zł, to roczny odpis amortyzacyjny w przypadku przyjęcia górnej stawki w wysokości 6% wynosi: a odpis miesięczny wynosi 1080:12 = 90 zł.

Amortyzacji podlegają środki trwałe w zasadzie niezależnie od stopnia wykorzystania, a więc środki trwałe przejściowo nieczynne z powodu remontów, przestojów oraz znajdujące się w rezerwie.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki trwałe zostały przyjęte do użytku, do końca miesiąca, w którym suma odpisów amortyzacyjnych zrówna się z wartością początkową środka trwałego.

Wśród różnych metod ustalania amortyzacji wyróżnić można metodę liniową i metodę degresywną. Metoda liniowa – najczęściej w Polsce stosowana – opiera się na założeniu jednakowego zużywania się środków trwałych w czasie. Polega ona na naliczaniu amortyzacji proporcjonalnie do upływu okresu użytkowania, a więc na obciążaniu kosztów odpisami amortyzacyjnymi jednakowej wysokości w poszczególnych okresach obrachunkowych przez cały czas eksploatacji środków trwałych, aż do zrównania odpisów z wartością początkową.

Metoda degresywna odnosi się tylko do maszyn i urządzeń produkcyjnych, a więc środków trwałych zaliczanych do grup od 3 do 8 klasyfikacji rodzajowej środków trwałych omawianej w poprzednim punkcie (z wyjątkiem samochodów osobowych). Metoda ta oznacza stosowanie wysokich odpisów amortyzacyjnych w początkowych latach użytkowania środków trwałych i stopniowym ich zmniejszaniu w miarę zużywania się tych środków. W pierwszym roku użytkowania oblicza się amortyzację od wartości początkowej (brutto) środków trwałych, a w latach następnych od ich wartości netto. W roku następnym po roku, w którym nastąpiło zrównanie rocznej kwoty amortyzacji obliczonej metodą degresywną z roczną kwotą liczoną metodą liniową, należy obliczyć amortyzację według metody liniowej, tj. od wartości brutto środków trwałych. W metodzie degresywnej stosuje się współczynniki podwyższające stawki amortyzacyjne podane w urzędowych wykazach. Współczynniki podwyższające stawki nie mogą być wyższe niż 2, jedynie w gminach o szczególnym zagrożeniu bezrobociem współczynnik nie może być wyższy niż 3. Wybór metody obliczania amortyzacji należy do podmiotu gospodarczego. Sposób obliczania odpisów amortyzacyjnych według metody liniowej i degresywnej przedstawia podany niżej przykład.