Daily Archives 11/22/2015

Przedmiotem ubezpieczeń społecznych jest ochrona ubezpieczeniowa zdrowia, zdolności do pracy i możliwości zarobkowania oraz życia człowieka. Ubezpieczenie społeczne zapewnia świadczenia pieniężne i rzeczowe w razie wypadków losowych powodujących określone potrzeby materialne wynikłe z takich zdarzeń losowych, jak na przykład choroba, wypadek przy pracy, inwalidztwo, bezrobocie, śmierć. Omawiane ubezpieczenie wiąże się również z zaopatrzeniem emerytalnym oraz z wypłatą zasiłków pracownikom mającym rodzinę na utrzymaniu, zasiłków macierzyńskich i innych. Ubezpieczenie społeczne, jako forma ubezpieczenia obowiązkowego wynikającego z przepisów odpowiednich aktów prawnych, było początkowo bezpośrednio związane z wykonywaniem pracy i odnosiło się tylko do osób związanych z prawnym stosunkiem pracy i członków ich rodzin. Z biegiem czasu zaczęło ono obejmować coraz szersze kręgi społeczeństwa: nie będących pracownikami i wykonujących pracę podporządkowaną, np. właścicieli gospodarstw rolnych, adwokatów, rzemieślników, a od kilkunastu lat wszystkie osoby prowadzące wszelką działalność gospodarczą. Obecny system ubezpieczenia społecznego w Polsce jest zatem produktem kilkudziesięciu lat rozwoju.

Istotą planowania jest rozpoznanie przyszłości i określenie w dokumencie nazywanym planem zadań oraz środków nieodzownych do realizacji przyszłych działań gospodarczych określonej jednostki. Plan łączy wszystkie zamierzenia związane z działalnością gospodarczą w jedną całość, aby w konkretnej sytuacji ekonomicznej osiągnąć w optymalnym stopniu założone cele firmy.

Producent może wpływać celowo na zmianę poszczególnych faz cyklu życia produktu, a zwłaszcza na przedłużenie fazy II i III lub skrócenie fazy I i IV. Te zmiany oraz przedłużenie całego cyklu życia produktu zależą głównie od ożywienia działalności marketingowej związanej szczególnie z dystrybucją i aktywizacją sprzedaży oraz od zmian właściwości produktu.

W planowaniu płac stosuje się odrębne metody w stosunku do tej grupy pracowników, której płaca zależna jest od nakładów pracy, inne metody – w odniesieniu do pracowników wynagradzanych za czas pracy. W pierwszym wypadku chodzi o płace za prace normowane i planowana wysokość płac zależy od wielkości produkcji oraz stawki za jednostkę produkcji, w drugim wypadku zaś planowana wysokość płac zależy od przepracowanego czasu przez wszystkich zatrudnionych i stawki za jednostkę czasu według tabeli płac.

Porównując wskaźniki w różnym zakresie i w różnych ujęciach, o których wspomniano w poprzednim punkcie, należy określić odchylenie między sprecyzowaną w trakcie analizy wielkością badanego zjawiska a bazą będącą podstawą oceny. To ustalenie różnic wynika z porównania wymienionych wielkości i dlatego w niektórych opracowaniach można spotkać się ze znakiem równości między metodą porównań i metodą odchyleń. Opracowania te traktują metodę odchyleń poniekąd jako dalszy ciąg metody porównań, wynikający z logiki jej praktycznego stosowania.