Daily Archives 12/06/2015

Za inwestycje uznaje się wykorzystanie środków finansowych na nabycie rzeczowych składników majątkowych, niematerialnych wartości majątku trwałego oraz finansowych składników majątkowych. Można tu więc mówić o inwestycjach rzeczowych, obejmujących nabycie budynków i budowli, maszyn i urządzeń, środków transportu, obiektów produkcyjnych, zapasów itp., inwestycjach niematerialnych, takich jak zakup patentów, licencji itp., oraz inwestycjach finansowych, które oznaczają lokatę środków pieniężnych w udziałach w innych firmach lub w długoterminowych papierach wartościowych, np. w akcjach, obligacjach, bonach skarbowych.

Kredyty mogą być klasyfikowane według różnych kryteriów i przekrojów. Mimo wielkiego bogactwa form i rodzajów kredytów można przyjąć na cele poznawcze pewne kryteria pozwalające wyodrębnić podstawowe układy klasyfikacyjne. Do nich można zaliczyć klasyfikację kredytów według podmiotów powstających w stosunkach kredytowych, okresu, na jaki udzielono kredytu, przedmiotu kredytu oraz techniki operacji kredytowych.

Cechą charakterystyczną zużycia ekonomicznego jest to, że odnosi się ono do ściśle określonych warunków. Zmiana miejsca użytkowania lub zmiana przeznaczenia może uczynić eksploatację danego środka trwałego ekonomicznie opłacalną. Na przykład wspomniany parowóz, który w eksploatacji na kolei jest nieopłacalny, może być opłacalny w transporcie wewnętrznym lub przetaczaniu wagonów.

Środki trwałe uczestniczące w procesie gospodarczym przedsiębiorstwa zużywają się, co jest szczególnie widoczne w wypadku maszyn i urządzeń oraz środków transportu. Zużycie związane z eksploatacją maszyn i urządzeń może być wynikiem działania czynników mechanicznych, np. ścieranie się współpracujących z sobą elementów maszyn, czynników cieplnych, np. odhartowanie się i zmiana twardości części maszyn, czynników chemicznych, wywołujących korozję części itp. Na zużycie mogą oddziaływać również czynniki związane ze środowiskiem, w którym maszyna pracuje, takie jak na przykład zapylenie lub zawilgocenie atmosfery.

Trzecią grupę stanowi plan rozwoju firmy, określający warunki, jakie muszą być spełnione, by osiągnąć zamierzoną produkcję i sprzedaż, sposób funkcjonowania firmy w przyszłości (tryb zarządzania, struktura organizacji sprzedaży), formę zagospodarowania środków inwestycyjnych (plan inwestycji), znaczenie rozwoju firmy dla miejscowości i regionu, liczbę nowych miejsc pracy.